L & O Amsterdam: SEX & INTERIEURS / EERLIJK EN ORGIE /TEGENMAAT een man maakt muziek, een vrouw leest: denk ik aan kamers aan verplaatsbare meubels en de ideeën daarover in tijdschriften een zachte tafel die zich voegt naar de ruimte en de mensen die eraan plaats nemen heerlijk met de benen eronder of ze op de tafel leggen rustend eenzelfde gebaar van de tafel die zich soepel om je heen vouwt met een groot werkblad als in hotels voor zakenmensen hoe zouden we u dit huis aanprijzen we zeggen eerst dat het groot genoeg is voor ons allemaal dat je er lekker in kan lopen en er ligt tapijt duimdik dempend de geluiden klinken er aangenaam je kunt het je voorstellen als van een luxe niets staat je in de weg en aan uitzicht geen gebrek  het dient zich van alle kanten aan het licht valt vrij door het komt waar mogelijk binnen en stroomt door tot aan de andere kant waar het er ook weer uit kan aan twee kanten valt het raam op blinde muren wat rust geeft bij het staren je zou het hele huis vol met kussens kunnen leggen dan wordt het een lekker hol om in uit te puffen fijn in thuis te komen de muren bieden volop bescherming ze zijn vrij dik en hoog en bekleed met een ruwe stof die rustig aanblikt je zou er zo je hele naakte lichaam tegenaan willen schuren wat doet denken aan poezen het is er vrij donker waardoor je alles ziet staan alsof het er hoort niet alsof je het zo zou kunnen verplaatsen nee de dingen hebben er hun eigen waarde en dat slaat gegarandeerd over op de bewoners je kunt er niet onaangedaan vertoeven dat wordt erbij gezegd maar het klopt wat de sfeer er aan je toevoegt dat voel je meteen als je de deur binnenkomt je moet zelf maar eens gaan kijken dat geeft de beste indruk het is toch vrij persoonlijk wat een huis je doet al kan een kleine ingreep je zo honderddrieëntwintig graden in eenandere richting doen draaien en hoe vol de inrichting is heb je uiteindelijk in  eigen hand ook qua financiën en de tuin groeit vanzelf die kun je laten die is wild en is te beschouwen als een deel van het interieur de tuin spiegelt namelijk via de vijver en de ruiten naar binnen dat was vrij onaangedaan het zo te beschouwen maar in het vuur van de daad als alles waarachtig samenvalt en één wordt met je wezenloze aanwezigheid dan geeft een kamer zich heel anders vorm dan zit de vorm op de huid dan maken de geluiden plaats voor een andere ruimte de omgeving wordt in beweging waargenomen de ledematen gaan uiteen tijdens het strelen worden zachter en daarmee ook de blik kun je het je voorstellen langzaam draait het hoofd en de ogen rustend draaien mee en in zo`n beweging lijkt alles mee te gaan in te stemmen met de draai zachtjes gaan we richting behang het patroon van het behang lijkt zich te voegen waaiert uiteen maakt plaats tussen de motieve figuren voor ons voor jou het zijn de ogen die drijven en ons tot een geheel maken zo kan het dat je al starend verdwijnt in het  behang dat uit grote bloemen is opgebouwd en als die draaien en zich in alle richtingen herhalen dan geeft dat vele vele mogelijkheden zo overal te kunnen zijn in al die posities dat inspireert dat doet je jezelf wat minder zwaar voorkomen minder genoodzaakt verticaal te blijven het lichaam als stapeling te posteren in de deuropening bijvoorbeeld je zou kunnen zwaaien niet met een arm maar helemaal en als een zwaaiende Hans over de muur kunnen uitwaaieren of dwarrelen richting plafond je kunt ook wel keihard gaan staan brullen van binnenuit de ruimte in brullen tegen de muren brullen of van de vloer naar het plafond maar de ruimte zal zich niet voegen niet zacht worden zich niet aanpassen maar zijn plaats innemen onwrikbaar zoals muren nu eenmaal zijn bescherming bieden aan de buren voor jouw keiharde onaangepaste aanwezigheid zo`n kracht komt altijd even sterk terug in je eigen richting en verder blijft alles staan loodrecht op elkaar met kaarsrechte naden en voegen als dat niet afschrikwekkend is de gevoelswaarde van dit huis is neutraal ook leeg komen de vensterbanken goed tot hun recht de gang is breed het perspectief maakt mij niet angstig ik trek een denkbeeldige lijn over het beton en loop naar de deur de deur heeft menselijke afmetingen en opent moeiteloos de deur is dik en zwaar en valt langzaam dicht achter mij nu ben ik in de kamer ook zonder mij te verplaatsen voel ik het gewicht het mijne in de kamer het verhoudt zich wonderwel ik ben niet bang ik kan mij bewegen hoef niet al te voorzichtig te zijn ik kan met m`n volle gewicht zo op m`n voeten op de vloer gaan staan dit huis wijst in niets op mij of op iemand anders ik wil dansen ik hoef nergens bij stil te staan met open vizier de ruimte in traag dat wel een natuurlijke traagheid als die van beren in gevangenschapik draai ik beweeg mij langzaam om mijn as en loop rond vrij klein en traag rond afgerond loop ik rondingen ik maak ronde patronen dit keer en elke beweging maak ik langzaam af rond een afgerond geheel mijn bewegingen dit keer het zal de tijdgeest zijn ook hier heerst een geest die mij rond doet lopen het heeft met de tijd te maken ik voel dat aan mode de muren laten me vrij onaangetast door de tijdgeest staan de muren recht ik maak de bewegingen die de tijd vereisen een tijd van schaarste rondingen in de muren aanbrengen is duur ruimte is schaars en rondingen zijn duur de hoeveelheid mensen die gehuisvest moet worden en iedereen stelt prijs op zijn eigen woning in Japan doen ze dat anders daar knipperen ze met hun ogen de muren zijn er flinterdun hier bijt men zich vast decoreert z`n woning en sluit de tijdgeest buiten door zich met gevoelvolle spullen te omringen dingen die verwijzen naar een andere tijd en een andere plaats om steeds maar weer dezelfde bewegingen te kunnen maken zodat er niets verandert zodat ze eenvoudige mensen blijven mensen van een andere tijd pervers al die verwijzingen dat kronkelt in je hoofd je kunt er niet aan voldoen wat zo`n interieur van je eist ik heb geen liefde voor voorwerpen langer dan tijdelijk als eerste wordt het aantal kamers onder de aandacht gebracht dan het oppervlak en als bijzonderheden worden zaken als balkon huismeester en centrale verwarming vermeld nooit echter wordt de hoogte aangegeven is dat een indicatie dat de mensen niet kijken maar ze zeggen wel ëwat hoogí als ze het plafond niet kunnen raken om de ruimtelijkheid te ontwijken met scheef hoofd door de ruimte te kunnen gaan ruimte om het hoofd is niet tastbaar het is immers slechts lucht wat daar zit lege lucht en wat er in de lucht zit is onvoorspelbaar lucht waait met alle winden mee dus daar kan je beter niet te veel van hebben de lucht is buiten achter de ramen en binnen gebakken vers uit de oven qua interieur is alles aan de verbeelding over gelaten geen enkele specifieke sfeer dringt zich op de vloer lijkt om op te dansen maar leent zich onverwacht goed voor het liefdespel de vloer geeft mee èn veert terug mocht je je willen afzetten iedere stap is er op z`n plaats klinkt helder in de ruimte je wordt als het ware van binnenuit omhoog getild waardoor je efficiënter lijkt te bewegen ook innerlijk kom je op spanning en die onwillekeurige wisselwerking tussen jou en de steeds weer nieuwe omgeving maakt je rustig je ziet er ontspannen uitaanwezig zijn is een sensatie die je vervult en activiteit wordt vanzelfsprekend je bent mooi en je doet wat en je bent alleen er is hoegenaamd geen energieverschil tussen jou en je omgeving deze gelijkmatige toestand is een kwaliteit van de ruimte je kunt er in dwalen je kunt er de meest wonderlijke sferen creëren door middel van licht en kleur past de ruimte zich aan je stemmingen aan je innerlijk wordt ruimtelijk waardoor je altijd in flux bent met je omgeving ook zonder je te verplaatsen krijg je het gevoel op reis te zijn het is mogelijk het bestaan van die kamer ook zonder jouw aanwezigheid te  beschrijven aan de andere kant hoeveel makkelijker jouw aanwezigheid als er nog iemand was of meer mensen waren ach in het huis van een ander is het makkelijk toeven oei high te worden in de juiste kamer ik zie twee mensen door de vitrage ik wil langzaam naar de mensen toe in vol ornaat en in volle plechtigheid en dan de lichamen bewegen naar elkaar toe van elkaar af met de hoofden de heupen zachtjes huilend er is altijd wel iemand die je mist maar nu zijn we samenen ik wil niemand iets onthouden we trekken met z`n allen naar elkaar toe vormen een dansende kring in de ruimte het gezelschap van mensen is zoveel comfortabeler dan enkel meubels muziek aan muziek uit het is niet makkelijk de juiste sfeer te bepalen bewegende beelden misschien om de gasten af te leiden het leven van de ijsbeer op Antarctica mooie natuur witte en blauwe kleuren en afwisselende patronen van meer en bergdecoraties en binnen brandt de kachel en de drank staat op tafel likeur dit keer we drinken een zoet drankje een zoet drankje smaakt rijk zo rijk van de ijsbeer dwalen we nu af naar de smaakvolle interieurs van kastelen waar rijke mensen wonen of beter rijke mannen met wisselende mooie vrouwen vrouwen die in het interieur passen en die `m weten te gebruiken zo`n Louis XV of Louis XVI-stoel fauteuil die erop weten te zitten met hun lange benen slanke benen die heel ontspannen van de zitting naar de vloer een richting nemen de stoel laten wijzen ook ten opzichte van de rest van het meubilair dat misschien ook wijst met benen of anders leeg staat ten opzichte van het plafond ik persoonlijk ga te vrij om met het meubilair zonder respect voor de richting werp ik me met m`n volle gewicht op het zitvlak of tegen een leuning en blijf hangen ik zou nu graag de vrijheid nemen om verder te gaan onafhankelijk van het milieu of de mensen die ik ken laat staan het interieur ik kijk al niet meer om me heen het bevalt me hier ik zou desnoods ergens in een hoek kunnen gaan zitten in die art-deco stoel daar bijvoorbeeld alles is hier zo-ie-zo bedacht dus ik kan rustig ergens neerzijgen in de bedstee of gewoon op de vloer die mooie krakende houten vloer met die lekkere brede planken ik denk niet dat ze ze zelf geschuurd heeft de vrouw des huizes maar ik denk wel dat ze het goed vindt als ik hier ga liggen omdat ze me leuk vindt anders had ze me niet uitgenodigd dus ik neem aan dat ik ook wel aardig in haar interieur pas waar dan ook als ik maar zichtbaar blijf een bijdrage lever aan het gezelschap zo ik denk dat ik hier wel tot m`n recht kom joe-hoe komt er iemand naar me toe ik ben wel een beetje moe daarom lig ik hier als ik lig zie ik hoe de dag binnenvalt en met de dag komt de rest het weer en de drukte op straat en de vogels in de lucht en het hele jaargetijde en zo wordt alles zichtbaar de hele verte is nu ook binnen en kijkt me via de meubels en de andere dingen aan en alles verandert en gaat voorbij en als het nog niet was dan kan het komen en als het was dan is het voorbij het passeert met het licht om in de stemming te komen en verschijnt slechts éénmaal alleen in een huis zonder ramen  bevindt zich het ware zo`n huis zonder ramen is het theater en dan is nu de stem aan het meubilair als ik iets over m`n eigen vorm zou mogen zeggen m`n blik op zou mogen slaan en m`n aura laten stralen dan zou ik zeggen gebruik me gebruik me gebruik me  danspauze het centrum van het huis is goedgeplaatst het houdt je binnen ook overdag spiegelen de ramen het interieur wat je een gevoel van theater geeft het huis wordt van binnenuit verlicht dat is nog een overeenkomst en je bent niet zomaar binnen je passeert een aantal deuren en gangen voordat je door de laatste deur en over de laatste drempel stapt maar eenmaal binnen ben je er ook en met het licht aan is alles wat aanwezig is zichtbaar ook en andersom en er verandert niets meer de waarheid zit hier in het huis in de keuze van het meubilair en hoe het in de ruimte geplaatst is en wat daarbij gedacht werd en als je binnenkomt al heb je het niet zelf bedacht voel je dat dat het allemaal zo bedacht is en dat er niets nieuws meer binnenkomt omdat het af is alles staat er al het is compleet een passende levensstijl is er passend  meer niet er gaat ook niets van uit van dat huis net zo min als er dus iets binnenkomt en aangezien het zo minimaal is wat de wereld er aan je toe kan voegen nihil eigenlijk en aangezien het je ook onverschillig laat wat past en wat staat omdat het altijd en onveranderlijk is neem je je toevlucht tot je eigen nul of één mogelijkheden je gaat er aan en er voor staan en die hele creatie die hele aan en uit en op en af ruimtelijkheid draag je met je mee in een extra schedelpakket ergens achter en natuurlijk hoop je dat eens mee naar buiten te nemen en er je eigen huis mee in te richten of er een straat mee in te pakken  een regio te doorkruisen of het te laten verwaaien tot een wolk vol weer alla maar soms is het toch zeker beter door de schoorsteen te vliegeren met een familielid de boekenkast op te ruimen of iets dergelijks langzaam langzaam we moeten veel behoedzamer te werk gaan we beginnen opnieuw aan de rand en gaan dan langzaam aan naar binnen toe wat opvalt bij het betreden van de kamer is de lichtheid ook als gevoel overvalt het je en geeft lucht je ademt uit en wel volledig mocht je in een bepaalde stemming verkeren dan wordt dat meteen zichtbaar het gevoel dat je aankleeft  smeert zich acuut uit over de omgeving de stemming weekt zich als het ware los en wordt herkenbaar als licht kleur en geluid een door jou waarneembare sfeer of we hier te maken hebben met filters voor de zintuigen of reële veranderingen van de ruimte is onduidelijk in die zin is het realiteitsgehalte van de aanpassingen twijfelachtig de waardevrijheid staat echter voorop we hebben hier te maken met een volledig amoreel verschijnsel dat ons vrij maakt niets zet zich hier vast deze plek heeft geen geschiedenis en ook de geografische ligging van het huis is van geen invloed rust en frisse lucht worden binnenshuis gecreëerd stemmingen verwaaien en verplaatsen met de tijd bewegen doen we op de plaats en zoals onze stamboom als informatie in iedere cel van ons lichaam aanwezig is weerspiegelt de buitenwereld zich in ieder facet van dit huis en verbindt zich met de meer persoonlijke gegevens zonder zich ergens in de vorm van een souvenir of een afbeelding vast te leggen het vloeibare karakter van het leven hier wordt gewaarborgd door de subtiele aanwezigheid van het hele wereldse gebeuren in het huis een lichte verschuiving in de projectie ten opzichte van de bron een klein verschil in toon of dat `m nu in de kleur zit of in het geluid of iets dat met het licht of de vochtigheid van de lucht te maken heeft dit kleine verschil dat de stemming juist waarneembaar maakt en waardoor hij ook meteen los gelaten kan worden is een voortdurende stimulans en wekt vloeiende bewegingen in het hele wezen van de bewoners zowel geestelijk als lichamelijk is het mogelijk in voortdurend contact met de  tijdgeest te verkeren zonder van enig feit op de hoogte te zijn de ook hier continu aanwezige informatiestroom wordt onbewust en zonder enige inspanning verwerkt en opgenomen een verlichte en opgeluchte staat van zowel bewoners als bezoekers maakt het mogelijk in en vanuit dit huis conflictloos te functioneren.